Ik ben een geboren en getogen Heerlenaar. Aan de rand van het Aambos in hartje Heerlen opgegroeid en nooit meer vertrokken. In een streek waar, na de sluiting van de mijnen, bij de meeste mensen negativiteit de overhand heeft, verzet ik me daar graag tegen. De doorsnee Heerlenaar ziet alles net iets minder rooskleurig dan de gemiddelde Nederlander. Wat dat betreft ben ik dus een van de uitzonderingen in mijn omgeving. In Heerlen wonen de armste mensen, de domste mensen, de oudste mensen en de ongelukkigste mensen van Nederland, kwam in diverse enquêtes naar voren. Tegen de stroom in denken en werken is misschien daarom wel mijn favoriete bezigheid. Niet om dwars te liggen, maar om juist voor meer eenheid te zorgen. Om die reden schrijf ik columns voor Heerlense websites. Vanuit die gedachte is de Heerlense Oudejaarsconference ook ontstaan: Wees eens wat trotser op wat je hebt, en focus je niet te veel op wat je niet hebt. Leren was vroeger nooit mijn grootste hobby. Op het Bernardinuscollege heb ik 8 schitterende jaren gehad, alleen waren ze verre van succesvol. Nadat ik (tot twee keer toe) was ingeloot voor de Toneelschool van Maastricht, bleek ik niet te beschikken over het vereiste HAVO- diploma. Via vele omwegen kun je echter altijd je doel bereiken en zo sta ik nu toch op de bühne. Wie weet wat er nog allemaal voor moois zal komen, maar wees van één ding overtuigd: Ben en blijf altijd jezelf en durf buiten de lijntjes te kleuren.
