Geroepen en gezonden
De congregatie van de Dochters van de Goddelijke Voorzienigheid werd bijna 200 jaar geleden door pastoor Guy Homery in het Bretonse dorpje Créhen gesticht. Zijn zusters ontfermden zich over weeskinderen, gaven meisjesonderwijs en verzorgden bejaarden en zieken. Dit caritatieve werk breidde zich gestaag uit. Begin 20ste eeuw namen de spanningen tussen de Franse staat en de religieuzen zodanig toe, dat tientallen ordes en congregaties zich genoopt zagen in het buitenland hun heil te zoeken. Zo arriveerden de eerste Dochters van de Goddelijke Voorzienigheid in 1903 in Limburg. Zij stichtten kloostertjes in Herten, Grevenbicht en Montfort. De zusters openden in 1905 ook een klooster in Sittard dat in de jaren twintig uitgroeide tot een modern hospitaal. In de dorpen rond Sittard en in Midden-Limburg hebben de zusters gedurende tientallen jaren een belangrijke taak vervuld in het Groene Kruiswerk, de bejaardenzorg en het (kleuter)onderwijs. Vanaf 1970 gingen de Dochters van de Goddelijke Voorzienigheid ook buiten Limburg werken en werden kleine communiteiten opgericht in onder meer Bavel, Deventer, Heeg en Rotterdam.
Meer over de auteur
Antoine (A.P.J.) Jacobs (*1965) studeerde geschiedenis en Nederlands aan de Hogeschool Katholieke Leergangen te Sittard (1990) en geschiedenis aan de Rijksuniversiteit utrecht (1994). Hij promoveerde in 2001 aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hij was werkzaam voor het bisdom Roermond, het Meertensinstituut, de Nederlandse provincie van de dominicanen, het Monumentenhuis Limburg en de Radboud Universiteit Nijmegen. Sedert 2008 schrijft hij in opdracht van de Nederlandse provincie der karmelieten de geschiedenis van deze orde in de negentiende en twintigste eeuw. Hiertoe is hij gedetacheerd bij het Titus Brandsma Instituut te Nijmegen.
