Zusters en route
De congregatie van de Aanbidding van de Gerechtigheid Gods / Zusters van Christus Verlosser bestond al bijna tachtig jaar toen zich in 1903 donkere wolken samenpakten. Een groot conflict tussen de Franse staat en de katholieke kerk leidde ertoe dat veel ordes en congregaties hun toevlucht zochten in het buitenland. In het najaar van 1903 arriveerde de eerste zusters van de aanbidding in Linne en Stramproy. Zij hadden geen middelen van bestaan en spraken geen Nederlands. Zij gingen echter niet bij de pakken neerzitten en begonnen met kleuteropvang en zieken- en bejaardenverpleging. Onderwijs en zorg bleven zo’n honderd jaar de voornaamste werkterreinen van de zusters. In 1925 en 1936 werden respectievelijk kloosters geopend in Geulle en Baarlo.
In tegenstelling tot moederland Frankrijk bleef de congregatie in Nederland bescheiden van omvang. De betekenis van de zusters voor de plaatselijke gemeenschappen was echter groot! Als kleuterleidster, onderwijzeres, zieken- en bejaardenverzorgster hebben zij zich weggecijferd ten dienste van de mensen. Hun werk werd na de Tweede Wereldoorlog professioneler. In Geulle en Stramproy stichtten de zusters de bejaardenhuizen Ave Maria en Rust in Roy. Ook in het Afrikaanse Burkina Faso waren de zusters van Christus Verlosser succesvol werkzaam. Niet in het minst dankzij de steun uit Nederland.
In Zusters en route wordt de geschiedenis van de congregatie in Nederland beschreven, waarbij de ontwikkelingen in Geulle meer nadruk krijgen.
Deze uitgave is een samenwerkingsverband tussen de stichting Vrienden van Ave Maria, Antoine Jacobs en uitgeverij Leon van Dorp.
Meer over de auteur
Antoine (A.P.J.) Jacobs (*1965) studeerde geschiedenis en Nederlands aan de Hogeschool Katholieke Leergangen te Sittard (1990) en geschiedenis aan de Rijksuniversiteit utrecht (1994). Hij promoveerde in 2001 aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hij was werkzaam voor het bisdom Roermond, het Meertensinstituut, de Nederlandse provincie van de dominicanen, het Monumentenhuis Limburg en de Radboud Universiteit Nijmegen. Sedert 2008 schrijft hij in opdracht van de Nederlandse provincie der karmelieten de geschiedenis van deze orde in de negentiende en twintigste eeuw. Hiertoe is hij gedetacheerd bij het Titus Brandsma Instituut te Nijmegen.
