Het dwaallichtje
-
Het dwaallichtje
Willy kijkt zijn ogen uit als hij de Mijn in stapt. Paarden, treintjes en kilometers lange tunnels. Wat hij ook allemaal verwacht had te zien, dit alles niet! Onverzettelijk werkt hij door naast stoere koempels. Zijn vader zou trots op hem zijn! Maar dan wordt hij gestraft. Voor niets! Boos denkt Willy niet meer aan de gevaren of zijn gezondheid. Hij besluit het zelf op te lossen en gaat alleen de Mijn in. Alles gooit hij in de strijd. Terwijl iedereen druk naar hem op zoek is, verdwijnt Willy dieper en dieper in de tunnels. Zullen ze hem vinden? Zal hij op tijd weer boven komen?
2. Het aandenken
Wie zijn de mijnwerkers? Wat maakt hen zo bijzonder? Dit zijn slechts een paar van de vragen die Willy bezighouden, wanneer hij voor school een opdracht moet maken. Als hij In het archief van de Mijn leest over een kleine jongen van lang geleden, die ook Willy heette, kan hij dit niet meer loslaten. Koortsachtig gaat hij op zoek, maar toch krijgt hij de puzzelstukjes niet op hun plaats. Nee, er zit maar één ding op. Hij moet ook naar beneden. De tunnels in…Zal Willy de gevaren kunnen trotseren? En zal hij de antwoorden vinden die hij zoekt?
Meer over de auteur
Pieter-Jan Rijken (1975) groeide op in Heerlen tussen de boeken. In werkelijk iedere kamer in het huis van zijn ouders stond ten minste één uitpuilende boekenkast. Behalve de natuur, was vooral geschiedenis een grote passie.Na het gymnasium volgde hij enkele opleidingen, waaronder de opleiding Schuldhulpverlening. Dit combineerde hij met zijn baan als sociaal juridisch medewerker. Een onverwachte vraag van een collega, om sprookjes te schrijven tijdens saaie kantooruren, beantwoordde hij graag en dit zette hem weer op het juiste spoor. Door de komst van zijn twee zonen ging de knop definitief om. Als hij wilde schrijven, dan ook echt! Met zijn eerste boek ‘Het dwaallichtje’, dat werd vormgegeven door Leon van Dorp, lukte het hem om zijn oude belofte in te lossen.
