Fré Videler

Fré Videler (1946-2014) zei zelf over zijn schrijven: Als ik geen lezers zou hebben, zou ik ook niet schrijven. Ik schrijf weliswaar met plezier, maar de respons van lezers geeft zoveel meer. Het begon op de hbs. In die tijd doodde ik liever de saaie lesuren met het schrijven van korte verhalen. Onderwerpen waar ik iets mee had, de teksten vlogen dansend uit mijn pen. Na mijn diensttijd kwam ik in het reclamevak terecht. Het duurde niet lang of al het tekstwerk belandde op mijn tafel. Het bureau groeide, ik werd partner. Ik had een aantal zeer spraakmakende accounts in mijn pakket. Vanaf toen geen tekst-werk meer, wel actief brainstormend en creatief verantwoordelijk. Intussen was ik managing director geworden van BOVIL Maastricht, destijds Limburgs grootste reclamebureau. Totdat mijn rechterarm niet meer wilde en meer van dat soort ongein, en ik gedwongen was te stoppen met werken. Om mijn dagen te vullen ging ik weer schrijven. Onder andere dit verhaal. Nu is mijn Parkinson zo vergevorderd dat het me nauwelijks nog lukt een woord ineens foutloos op het scherm te krijgen.